जात आणि धर्म
ह्या सदराखाली "हिंदू
ब्राम्हण@ असे लिहिणे
किती स्फोटक आहे
ह्याची तुम्हाला कल्पना
आहेच .,पण सार्थ
अभिमानाने तसे लिहिणारा
एक युवक आढळला
,आपल्या जाती धर्माचा
सार्थ अभिमान हा
दुर्गुण नव्हे तर दुसऱ्याच्या
जाती धर्माबद्दल हिनातेची
भावना हा दुर्गुण
,
उपख्यांवरून ब्राम्हणत्व ठरते ते केवळ सामाजिक अथवा राजकीय सोयींसाठी ,पण खरे ब्राम्हणत्व ठरते ते माणूस जेव्हा सती अरुंधतीच्या ब्राम्हणाच्या व्याखेत बसतो तेव्हा ,"याह ब्रम्ह जानाति सहा ब्राह्मणः "हि अरुंधतीची व्याख्या आणि केवळ ह्या व्याख्येत बसणारा विपिन खरा ब्राम्हण आहे आणि त्यामुळेच त्याचा अभिमानही सार्थ आहे.
"एकाच संधी असते आयुष्य जगण्याची "हे ज्याला कळले त्यला ब्रम्हज्ञान प्राप्त झाले म्हणायला हरकत नाही ,कारण आयुष्य एकाच मिळते अशी जाण असणारा माणूस भविष्यावर अवलंबून न राहता वर्तमानाच्या सहाय्याने
आयुष्य खर्या अर्थाने संपन्न करत असतो
सामाजिक घटना इतिहास ह्याचे भान ठेवणे फार आवश्यक आहे ज्या जगात आपण राहतो त्या जगाशी आपले देणे घेणे असतेच ,जगात राहून आपल्या घराची मनाची आणि बुद्धीची कवाडे झाकणे हि खरीतर कृताघानता ठरेल ,समाजात घडणाऱ्या साधक बाधक घटना क्रमांची नोंद घेऊन योग्य वेळी त्यावर भाष्य करणे आणि तीही सभ्य भाषेत करणे हा समाज प्रबोधनाचा अविभाज्य भाग आहे ,सामाजिक संकेत स्थळे हि उखाळ्या पाखाळ्या काढण्याची जागा नाही असे ठणकावून सांगणारा विपिन मनापासून भावतो
संवेदना शीलता हे एक मराठी मनाचे आद्य स्वरूप
,मातृभाषेवर प्रेम हि त्याची दुखती राग ,मुंबईत मराठीला आणि मराठी माणसाला जागा नाही अशी सल ठेऊन राहणारी माणसेच एक दिवस संयुक्त महाराष्ट्र घडवतात ,आपल्या मनातली हि सल विपिन सतत दर्शवित असतो आणि तेही अंग्लाभाशेवर प्रभुत्व नाही हि म्हणून नव्हे तर मातृभाषेवर मनापासून प्रेम आहे म्हणून.
तरुण वयातही सामाजिक जाणीवाचे भान ठेवणारा हा युवक खर्या अर्थाने "हिंदू ब्राम्हण"आहे
कारण जगातली सगळ्यात चांगली आणि वाईट गोष्ट एकाच आहे ती म्हणजे माणसाचे मन , आणि ज्याला मनाचे हे ब्रम्ह स्वरूप ज्ञान प्राप्त झाले आहे त्याहून मोठा ब्राम्हण कोणता ,
विपिन च्या ह्या ब्रम्ह स्वरूपाला मैत्रायाणाचे अभिवादन
उपख्यांवरून ब्राम्हणत्व ठरते ते केवळ सामाजिक अथवा राजकीय सोयींसाठी ,पण खरे ब्राम्हणत्व ठरते ते माणूस जेव्हा सती अरुंधतीच्या ब्राम्हणाच्या व्याखेत बसतो तेव्हा ,"याह ब्रम्ह जानाति सहा ब्राह्मणः "हि अरुंधतीची व्याख्या आणि केवळ ह्या व्याख्येत बसणारा विपिन खरा ब्राम्हण आहे आणि त्यामुळेच त्याचा अभिमानही सार्थ आहे.
"एकाच संधी असते आयुष्य जगण्याची "हे ज्याला कळले त्यला ब्रम्हज्ञान प्राप्त झाले म्हणायला हरकत नाही ,कारण आयुष्य एकाच मिळते अशी जाण असणारा माणूस भविष्यावर अवलंबून न राहता वर्तमानाच्या सहाय्याने
आयुष्य खर्या अर्थाने संपन्न करत असतो
सामाजिक घटना इतिहास ह्याचे भान ठेवणे फार आवश्यक आहे ज्या जगात आपण राहतो त्या जगाशी आपले देणे घेणे असतेच ,जगात राहून आपल्या घराची मनाची आणि बुद्धीची कवाडे झाकणे हि खरीतर कृताघानता ठरेल ,समाजात घडणाऱ्या साधक बाधक घटना क्रमांची नोंद घेऊन योग्य वेळी त्यावर भाष्य करणे आणि तीही सभ्य भाषेत करणे हा समाज प्रबोधनाचा अविभाज्य भाग आहे ,सामाजिक संकेत स्थळे हि उखाळ्या पाखाळ्या काढण्याची जागा नाही असे ठणकावून सांगणारा विपिन मनापासून भावतो
संवेदना शीलता हे एक मराठी मनाचे आद्य स्वरूप
,मातृभाषेवर प्रेम हि त्याची दुखती राग ,मुंबईत मराठीला आणि मराठी माणसाला जागा नाही अशी सल ठेऊन राहणारी माणसेच एक दिवस संयुक्त महाराष्ट्र घडवतात ,आपल्या मनातली हि सल विपिन सतत दर्शवित असतो आणि तेही अंग्लाभाशेवर प्रभुत्व नाही हि म्हणून नव्हे तर मातृभाषेवर मनापासून प्रेम आहे म्हणून.
तरुण वयातही सामाजिक जाणीवाचे भान ठेवणारा हा युवक खर्या अर्थाने "हिंदू ब्राम्हण"आहे
कारण जगातली सगळ्यात चांगली आणि वाईट गोष्ट एकाच आहे ती म्हणजे माणसाचे मन , आणि ज्याला मनाचे हे ब्रम्ह स्वरूप ज्ञान प्राप्त झाले आहे त्याहून मोठा ब्राम्हण कोणता ,
विपिन च्या ह्या ब्रम्ह स्वरूपाला मैत्रायाणाचे अभिवादन
